Month: February 2021

Een jaar geleden brak de crisis uit en liepen hun redactiezalen leeg. Hoe kijken Volkskrant-hoofdredacteur Pieter Klok en collega Hans Nijenhuis (AD) terug op hun keuzes en dilemma’s? Wat hebben ze geleerd?
Source: News feed
Hoofdredacteuren Pieter Klok (de Volkskrant) en Hans Nijenhuis (AD) over een jaar corona op de redactie

Hoofdredacteuren Pieter Klok (de Volkskrant) en Hans Nijenhuis (AD) over een jaar corona op de redactie

Geen handen geven, niet zoenen en niet bij anderen in de buurt komen, het is inmiddels zo ingesleten dat je, aan de vooravond van de derde golf, bij een boek over ‘taal en cultuur van de eerste golf’ bijna zou denken: oud nieuws. En in Viraal Nederland, een eerste inventarisatie van onderzoekers van het Meertens Instituut, stáán ook bevindingen die nogal voor de hand liggen. Uit een enquête naar het dagelijks leven in de pandemie kwamen, de schrijvers wijzen er zelf op, niet al te verrassende antwoorden – we zijn immers allemaal ervaringsdeskundigen. Opvallender is de constatering dat er vaker dialect werd gebruikt in de openbare ruimte. De aandacht voor het lokale is een manier, suggereren de onderzoekers, om troost te bieden en verbondenheid tot uiting te brengen. De behoefte aan verbinding blijkt ook uit een telling van voornaamwoorden in amateurgedichten op Coronagedicht.nl. ‘Wij’ en ‘ons’ komen daarin beduidend vaker voor dan in een groot corpus gedichten uit de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren. Verder is er onder meer aandacht voor coronarituelen, en voor coronahumor, -geruchten en -vragen op sociale media.
Source: News feed
Sinds de crisis klinkt er meer dialect op straat – en andere bevindingen over taal in coronatijd

Sinds de crisis klinkt er meer dialect op straat – en andere bevindingen over taal in coronatijd

NRC Handelsblad bestaat vijftig jaar. John Kroon, die dertig jaar voor het dagblad werkte, onder meer als adjunct-hoofdredacteur, beschrijft in de dikke jubileumpil Slijpen aan de geest de chronologische geschiedenis van de krant. Gedetailleerd maar levendig schrijft hij over de periodes onder de zes voormalige hoofdredacteuren André Spoor, Wout Woltz, Ben Knapen, Folkert Jensma, Birgit Donker en Peter Vandermeersch. Over interne en externe ruzies op de redactie. Over reorganisaties (waarbij de financiële regeling nog werd bedacht door de huidige minister van Justitie Grapperhaus). Over het ontstaan van nrc.next. En over het al dan niet vrijwillige vertrek van spraakmakende columnisten, dat niet altijd zonder slag of stoot verliep.
Source: News feed
Levendig en gedetailleerd schrijft journalist John Kroon over een halve eeuw NRC

Levendig en gedetailleerd schrijft journalist John Kroon over een halve eeuw NRC

Als er een officiële benaming bestaat voor de angst voor de kleur geel (xanthofobie), de angst voor kippen (alektorofobie) of de angst voor gerechtigheid (dikefobie), waarom dan geen mooie naam voor de angst voor het openen van post? Dimitri Verhulst heeft er een verzonnen: de ziekte van Verholst, vernoemd naar het personage uit zijn novelle In weerwil van de woorden. Deze Pol Verholst zit thuis, tussen de stapels ongeopende brieven en vertelt over de rol van post in zijn leven. Die begint mooi – een brief van het meisje Marie, geschreven in een krullerig handschrift – en eindigt dramatisch met onbegrijpelijk geformuleerde post van instanties.
Source: News feed
Dimitri Verhulst is op zijn best als hij ergens op kan foeteren

Dimitri Verhulst is op zijn best als hij ergens op kan foeteren

Achteraf bezien is het natuurlijk ongelooflijk stom dat niemand – wij niet, al die talkshows niet – het afgelopen jaar op het idee is gekomen Kristofer Schipper te vragen hoe híj eigenlijk aankeek tegen de coronapaniek, die immers in China is begonnen, het tweede thuisland van deze vermaarde sinoloog. En nu is het te laat, want Kristofer Schipper, emeritus hoogleraar sinologie in Leiden en Parijs, is overleden. Hij werd 86, een mooie leeftijd, als je je laatste jaren een beetje helder van geest doorkomt althans; voor de ongelukkigen die dementerend wegkwijnen in een verpleeghuis is het natuurlijk anders. Gelukkig zijn die nu bijna allemaal ingeënt en wordt hun beklagenswaardige leven nog wat langer gerekt.
Source: News feed
Iedereen is taoïst, maar als je gaat bedenken dat je het wilt zijn, ben je het al wat minder

Iedereen is taoïst, maar als je gaat bedenken dat je het wilt zijn, ben je het al wat minder